Kutu

Kimim
Güvercin gök belki bir dostum
Göğün tüm korsanlarını biriktirdim
Sefere çıkıyorum
Ya yeşil gök ya mavi deniz
Seçemiyorum

Üstümde kuş beyazı bir leke
Çırpınmadıkça temizlenmeyecek
Samansarısı bir diş gülerken
Kağıt sokağa bir gökyüzü yırtıyor
Tüm düşlerim kanatlanıyor
Ben gökten düşerken

Bir şiiri bu denli özlüyorum
Arkasından bağırırken dostumun ben
Sesimin çıkmadığına şaşkınım kendimin

Dostumun güzel şarkılarının yankısını işitiyorum

Ses tellerimi verdim çocuklara
İşte benim yüce, kutsal gökle tek bağım
Başını uzatmış bir kaya, yeşil bir dağ

Piyanonun başına geçsin bir dost
Öyle hiddetli bir nota cikarsin
Hadi
Dışa sarkmak istiyorum.



Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Hastalık Hastası Tiyatro Eleştirisi - Moliere

SHEAKSPEAR’IN SARSILMAZ TAHTI ve ACİZ TOLSTOY

Nuri Bilge Ceylan