Ankara Atatürk Lisesi Günlüğü

Öncelikle lisemi tanıtmalıyım. Ankara Atatürk Lisesi, öğrencileriyle ve birtakım öğretmenleriyle harika bir yer. Ancak kötü yanları da var.

Okul 3 bloktan oluşuyor. 11 ve 12. sınıfların mesken tuttukları ve sessizce çalıştıkları, ölüler evi olan C blok var. Henüz Kantini yok.

B bloktaysa 9lar ve 10lar var.  Bu blokta 10. sınıf şubeleri, kendi aralarında sürekli yer değiştirir. 9. sınıf şubeleriyse bu şubelerin üstünde olur.

A bloktaysa hazırlıklar, 11ler var.

B blok kantininin Hasan Abi'si en kral kantincidir. Bazı öğrenciler tenefüslerde ona yardım eder, o da güler yüzle yardım eder.

Okulun bahçesi asfalttan oluşuyorsa da sokağın gürültüsünden, arabasından oldukça uzak ve sakin. Bahçenin tavaf kısmına ve ona ait efsanelere Atatürk Lisesi Günlükleri'nin başka kısmında değinelim. Ağaçları baharda bin bir renge bürünür. Bulunduğu mahallenin, zamandan ve mekandan soyutlanmış biricik mekanıdır.

Okulumuz böyledir. Sevimli, ferahtır. Geniştir de. Sıcacıktır.


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Hastalık Hastası Tiyatro Eleştirisi - Moliere

Resim
Fransız komedyasının başlıca yazarı Jean Baptiste Poquelin Moliere tarafından 1673 yılında yazılan “Hastalık Hastası”, yazarın son oyunudur. Aristokrat kesimin yozlaşan değerlerini çeşitli yönlerden eleştiren Moliere, diğer oyunlarında olduğu gibi bu oyunda da zenginleri sömüren, mesleğini kötüye kullanan kişileri eleştirir. Eleştiri oklarının hedefi bu kez zengin hastaları yolunacak kaz olarak gören hekimlerdir. Oyunun başkarakteri Argan, Hipokondriya(hasta olduğunu sanmak) sahibidir ve kendisini sömüren bir doktorla eczacının tuzağına düşmüştür. Üstelik onu sömüren sadece doktor ya da eczacı değildir. İyileşmenin tersine sağlığı giderek bozulan Argan, kendisi ve ailesi için yanlış kararlar almakta, kızını sevmediği bir gençle, genç sırf hekim olduğu için evlendirmeye çalışmak- tadır. Onu, içinde bulunduğu durumdan, çevresini saran asalaklardan kurtarma ve gerçekleri görmesini sağlama ekseninde gelişen oyunun ilk temsili de bizzat Moliere tarafından gerçekleştiril
Devamı

SHEAKSPEAR’IN SARSILMAZ TAHTI ve ACİZ TOLSTOY

Resim
Tolstoy, hayatının belli dönemlerinde tekrar ve tekrar Sheakspear okudu. Her okuyuşunda onu Sheakspear’den iğrendiren şeyler görüyordu. Ancak yetmişlerine gelip de tekrar okuduğunda bu sefer büsbütün bir tiksinme duydu. Sheakspear’le ilgili yazdığı kısımlarda o kadar sinirli ve coşkuludur ki uzun süredir incelediği eserlerin yapaylığını anlatırken baştan aşağı bir titreme sarmış gibidir bedenini. Goethe’nin övmesinin ardından Alman eleştirmenlerce yüceltilen ve bu yüceltilmenin hükmünü süren sıradan bir insandır Sheakspear. Ancak Tolstoy, bu kadar övülen bir figürü yanlış anlamış olmamak için ömrünün belli dönemlerinde tekrar ve tekrar okudu Sheakspear’i ve kanısı gittikçe güçlendi ve çok sert bir şekilde eleştirdi. Fanatik bir şekilde veya daha masumane de olsa atını dizginleyemiyordu Tolstoy ve Sheakspear’i yıkma hırsıyla söylüyor, okudukça Sheakspear yapaylığa, yapaylık Sheakspear’ e dönüşüyordu. Böyle bir durumda karşınızdakinin gerçekten küçük olduğuna inanmış olmanız gerekir.
Devamı

Nuri Bilge Ceylan

Nuri Bilge Ceylan filmlerinin çok yanıltıcı bir noktası var. Kameranın, mekânı veya senaryodaki herhangi bir şeyi tanımlamak için odaklandığı nesnelere çok büyük anlamlar yükleyebiliriz. Bu her büyüyen anlam da bizi filmden uzaklaştırabilir. Fransız bir eleştirmen, 2007 yılında Cannes Film Festivali’ nde Nuri Bilge Ceylan’ ın filmlerini, “Anlamsızca durağan sahnelerin bana anlatacağı hiçbir şey yok.” diyerek tek vücutta eleştirmişti. Nuri Bilge Ceylan’ ın, 2007 yılından önceki filmlerinde bu eleştirinin dokunduğu çok doğru bir nokta var. Bunun, filmin kendi içinde yarattığı atmosferi yaralayan bir şey olduğunu düşünüyorum. Bazense bu sahneler, filmin insanda yaratmayı amaçladığı burukluğu ve tedirginliği pekiştiriyor ancak hangi noktada bu aşırılaşıyor saptayamıyo- rum. Bu tedirgin edici sahneleri, bir romanın betimlemelerine benzetmek de mümkün. “3 Maymun” filmine dönüp baktığımda, Nuri Bilge Ceylan’ ın “Sanat filmi sıkıcıdır,” algısına taş taşıdığını düşünüyorum ancak son
Devamı